Tekst Tanja Verkaik
Fotografie Bart van Vliet
Het vergroeningsproject is een initiatief van Groene Matties en de gemeente Den Haag. Zij zochten een groenstrook die wel wat liefde en aandacht kon gebruiken. “Groenbeheer wees ons op de Sara Burgerhartweg”, zegt Roeland Lelieveld van gemeente Den Haag. Een groot talud vol brandnetels langs een sloot. Buurtbewoners stoorden zich al jaren aan het uitzicht op de sombere groenstrook die pal naast de P. Oosterleeschool is gelegen. “Je kijkt wel uit op groen, maar het is meer en dumpplek van afval en geen prettige plek om te verblijven”, zegt een bewoner die van een afstandje stond te kijken naar de plantdag. “Ik ben benieuwd hoe dit er in de zomer uitziet. Vast een stuk vrolijker!” Dat troosteloze gaat verdwijnen. In totaal zijn er vierentwintig bomen geplant, waaronder vijf grotere exemplaren. “Een magnolia, twee mispelbomen en twee walnootbomen zijn door groenbeheer aangeplant”, vertelt Groene Matties-projectleider Suzanne Monnier. “Die waren simpelweg te groot om met de hand in de grond te zetten.” Met een grote vrachtwagen en een grijper werden de bomen vakkundig op hun plek gezet door sterke mannen van de gemeentelijke dienst.
‘Onbekende en bekende fruitbomen’
Op de groenstrook hangen bordjes bij alle bomen die zijn aangeplant zodat iedereen kan zien om wat voor soort het gaat. Naast bekendere bomen, zoals de appelboom, hazelnootboom of kweepeerboom, hangen er ook onbekendere namen. “We hebben ook een nashipeerboom en pawpawboom”, zegt Monnier. De vrucht pawpaw komt van oorsprong uit Noord-Amerika en smaakt naar een combinatie van mango en banaan. Een andere naam is ook wel de prairibanaan. Dat klinkt allemaal heel tropisch en toch kan deze boom heel goed gedijen in het Nederlandse klimaat. “Je verwacht het niet, maar de winter is een goeie planttijd voor bomen. Dan hebben ze de tijd om wortel te schieten”, vertelt Lelieveld. “Hoe later je een boom plant, hoe moeilijker een boom kan groeien.” Ook de nashipeer is een bijzondere perensoort met Aziatische roots. De nashipeer lijkt op een appel, maar als je erin bijt proef je een sappige peer. Fruitbomen waren ook een grote wens van de buurt, die ook aangaf graag ontmoetingsplekken en natuurlijke speelelementen te zien. Manon Tiessink, conceptontwikkelaar bij Urban Sync, werd eerder ingeschakeld om de wensen uit de buurt op te halen. Dat gebeurde tijdens het Oogstfeest XL afgelopen september dat werd georganiseerd door Groene Matties. Vele groene initiatieven openden de deuren dat weekend voor publiek. “De gemeente gaat voor het merendeel over het onderhoud van de groenstrook, maar we onderzoeken nog hoe we de buurt hier ook bij kunnen betrekken. Bijvoorbeeld als tuincoach.” Haar collega Sammy Xie vult aan: “Zodra de bomen vruchten gaan produceren, kunnen buurtbewoners die plukken. Hier ontstaat langzaam een fruity forest.”
Vrijwilligers steken handen uit de mouwen
Serferaaz is een van de vrijwilligers van het Boerendorp, een stadslandbouwproject in het Zuiderpark van Groene Matties. Hij hielp mee met het planten van bomen, graven van gaten en slaan van palen ter ondersteuning van de nieuwe bomen. “Ik bekijk het helpen vanuit Islamitisch oogpunt. Het planten van bomen telt als liefdadigheid. Met name als een ander hiervan nut heeft”, zegt Serferaaz. Ook vindt hij het leuk om bomen te planten. “Dat kan niet op een balkon”, lacht hij. De leerlingen van de P. Oosterleeschool lopen met hem weg. Hij geeft twee meisjes een high five die net een boom in de grond hebben gezet. Na afloop sieren hun namen ook bij de door hen aangeplante bomen.
Bewoner Berhane toont ook zijn spierballen. “Ik hou van groen en moestuinieren.” Hij vindt het leuk om mee te helpen met het mooier maken van zijn buurt. “Ik ben nu gepensioneerd en ga toch niet de hele dag voor de televisie zitten?! Ik doe hiernaast ook nog vrijwilligerswerk bij de Voedselbank Haaglanden”, vertelt de actieve Hagenaar met Eritrese roots. “Ik woon hier al ruim dertig jaar. Ik voel me hier thuis.” Bij de entree van de P. Oosterleeschool planten scholieren tientallen tulpenbollen zodat hier in het voorjaar een bloemenzee ontstaat. Vrijwilliger Ruth plant klimop tegen het stalen schoolhek. “Hiertussen worden bessenstruiken geplant.”
Al het werk gaat letterlijk zijn vruchten afwerpen. “Ik verwacht dat de mispelbomen als eerste vruchten gaan afgeven”, zegt Monnier. “De andere fruitbomen hebben nog een paar jaar nodig. Dit zijn namelijk iets jongere exemplaren en dat heeft meer tijd nodig.”